Nowy Początek – Wrocław 1945–1950

Wystawa ma na celu pokazanie, jak po zakończeniu wojny, niemieckie Breslau stawało się polskim Wrocławiem. Zaprezentowane wybrane materiały ze zbiorów ossolińskich mają za zadanie ukazać, jak na zgliszczach Breslau tworzyła się nowa rzeczywistość, którą trzeba było wznosić na fundamentach poprzedniego, starego mikroświata. Nowy Wrocław cały czas ewoluuje. Należy żywić nadzieję, że nigdy już nie dotknie go hekatomba zniszczenia, jaka była udziałem Breslau. Wystawie towarzyszy katalog, który szerzej przedstawia zmiany, jakie dokonały się w stolicy Dolnego Śląska.

W tym roku mija 80. lat od zakończenia II wojny światowej. Nastanie pokoju to nie koniec przemian, jakie zaszły w niemieckim Breslau. Najważniejszą była zmiana narodowościowa. Nadodrzański gród przeszedł pod jurysdykcję polską. Już 9 maja 1945 roku, dokładnie trzy dni po podpisaniu kapitulacji Festung Breslau, w zrujnowanym mieście pojawiła się tzw. ekipa kwatermistrzowska, kierowana przez Kazimierza Kuligowskiego. Następnego dnia dotarła z Krakowa główna część grupy operacyjnej (92 osoby) pełnomocnika rządu z Bolesławem Drobnerem na czele (pierwszym powojennym prezydentem stolicy Dolnego Śląska). W tym samym dniu do prac organizacyjnych dołączyła również grupa naukowo-kulturalna prof. Stanisława Kulczyńskiego. We wrześniu 1945 roku zostają powołane do życia uczelnie wyższe. We Wrocławiu powstaje Uniwersytet i Politechnika. Warto zaznaczyć, że w ramach tej struktury mogli się kształcić także lekarze i farmaceuci na Wydziale Lekarskim z Oddziałem Farmaceutycznym oraz weterynarze na Wydziale Rolniczym. Na nowo, od podstaw, tworzyło się życie artystyczne: plastyczne, sceniczne czy muzyczne. Powstał Teatr Miejski (potem Teatr Dolnośląski, a od 1949 roku Państwowy Teatr Dramatyczny) i Opera Wrocławska.