Wydawnictwo Ossolineum jest oddziałem Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, który mieści się we Wrocławiu przy ul. Szewskiej 37.
Obecnie Wydawnictwo Ossolineum publikuje książki w kilku seriach wydawniczych. Oprócz Biblioteki Narodowej, w ramach której przygotowywane są „wzorowe wydania najcelniejszych utworów literatury polskiej i obcej w opracowaniu podającym wyniki najnowszej o nich wiedzy”, ukazują się tytuły z serii prozatorskiej Z Kraju i ze Świata, serii poetyckiej Wygłosy, serii eseistycznej Sztuka Czytania, serii monografii naukowych i popularnonaukowych Na Jeden Temat, a także z poświęconych historii i bieżącej działalności Zakładu Narodowego im. Ossolińskich serii Osso oraz Świadkowie Historii. Ponadto nakładem wydawnictwa ukazują się kolejne numery „Czasopisma Zakładu Narodowego im. Ossolińskich”.
Początki historii Wydawnictwa Ossolineum sięgają roku 1827. Wtedy to Zakład Narodowy im. Ossolińskich rozpoczął działalność wydawniczą, otrzymał bowiem pozwolenie na otwarcie we Lwowie drukarni oraz pracowni litograficznej. Wydawnictwo Ossolineum jest więc najstarszą działającą oficyną wydawniczą w Polsce. Powołane przez Józefa Maksymiliana Ossolińskiego z myślą o publikowaniu opracowań historycznych i literaturoznawczych będących wynikiem pracy naukowej nad zbiorami Ossolineum, szybko stało się jednym z najważniejszych ośrodków polskiego życia wydawniczego.
W dwudziestoleciu międzywojennym Ossolineum było m.in. wyłącznym wydawcą książek Władysława Reymonta i Henryka Sienkiewicza. W 1933 roku odkupiło od Krakowskiej Spółki Wydawniczej serię Biblioteka Narodowa, publikującą klasykę polską i światową w opracowaniach wybitnych literaturoznawców. Seria ukazuje się w Ossolineum do dzisiaj.
Po wojnie Zakład Narodowy im. Ossolińskich został przeniesiony do Wrocławia. Od 1953 roku działał jako placówka Polskiej Akademii Nauk, a Wydawnictwo, posiadające oddziały w kilku miastach, stało się potentatem na ówczesnym rynku, zwłaszcza w dziedzinie książki naukowej. W latach dziewięćdziesiątych Wydawnictwo skomercjalizowano, w 2007 roku Zakład Narodowy im. Ossolińskich został jego większościowym właścicielem, a w roku 2014 wróciło w jego struktury.
