Rysunek ukazujący twarz starca w pozycji en face powstał na papierze żeberkowym. Ogólny zarys postaci i cienie zostały narysowane czarną kredką, natomiast bliki świetlne zostały podkreślone białym gwaszem.
Rysunki Albrechta Dürera stanowiły niegdyś najcenniejszy element kolekcji ossolińskiej. Niestety Muzeum bezpowrotnie je utraciło w wyniku rabunku wojennego. „Głowa brodatego starca” ocalała całkiem przypadkowo. W 1929 roku za autora rysunku uznany został Wolf Hubert. Z taką atrybucją zgadzali się specjaliści a dzieło podpisywane tym nazwiskiem było prezentowane na licznych wystawach, zarówno w Europie jak i Ameryce. Złodzieje plądrujący zbiory ossolińskie w czasie II wojny światowej, nie zainteresowali się dziełem mało znanego artysty, które wiele lat później okazało się być rysunkiem wybitnego Albrechta Dürera. Atrybucję poddano w wątpliwość, ponieważ zauważono na brzegu kartki, bardzo słabo czytelny, charakterystyczny monogram AD, którego artysta używał do sygnowania swoich dzieł.
Po wielu latach dzieło znów jest chlubą kolekcji Muzeum Książąt Lubomirskich i stanowi jeden z cenniejszych obiektów, jedyny rysunek Dürera z tych, które znajdowały się w ossolińskiej kolekcji przed wojną.
